Kamienica pod numerem 43 znajduje się na terene Mirowa, który po wojnie zwano 'Dzikim Zachodem’ – swoistym rezerwatem starej Warszawy, z jej warsztatami, oficynami, gołębnikami… Wronią wytyczono około 1770 r., nadając jej nazwę z modnej wówczas ptasiej serii (Orla, Kacza, Krucza itd.). Aż do końca XIX w. pozostawała peryferyjna, dopiero w latach 1880-1904 zabudowano ją tanimi kamienicami oraz małymi fabryczkami.Działania wojenne, bezpośrednie sąsiedztwo getta, spowodowały unicestwienie zabudowy ulicy w ogromnym procencie.Kamienica jest jednym z ostatnich ostanców kamienicznych, zamieszkała choć z pewnością skazana na zagładę.