Warszawa – Śródmieście Północne – Reduta Banku Polskiego

Na miejscu, na którym w XVIII wieku stała mennica ostatniego króla Polski, Stanisława Augusta Poniatowskiego powstał w latach 1907-1911 monumentalny budynek projektowany przez ówczesnego rektora Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, profesora Leontija Nikołajewicza Benois dla rosyjskiego Banku Państwa. Budynek powstał w latach 1907-1911 dla rosyjskiego Banku Państwa na miejscu zburzonego gmachu mennicy ostatniego króla Polski Augusta Poniatowskiego. W czasie okupacji siedziba Banku Emisyjnego. Po odzyskaniu niepodległości w gmachu mieściła się Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa. Po 1926 siedziba Banku Polskiego. Podczas okupacji niemieckiej w latach 1939-44 budynek był siedzibą Banku Emisyjnego. Podczas Powstania Warszawskiego w sierpniu 1944 roku Reduta BP jak i cały przyległy teren był areną zaciętych walk, których ślady są widoczne na fasadzie zachodniego skrzydła.

[reduta.pl]