Kamienica prawdopodobnie projektu Artura Ottona Spitzbartha dla kupca Grzegorza Hirsza Weinsteina z 1898 r.
Pierwszy właściciel budynku Grzegorz Weinstein zmarł w 1924 r. Kamienicę odziedziczył jego brat Majer Weinstein. Majer nie przeżył długo Grzegorza. Gdy zmarł, jego córki Helena i Tatiana sprzedały kamienicę współwłaścicielowi fabryki czekolady Janowi Józefowi Wedlowi. W końcu lat 30. zmieniła się nie tylko fasada kamienicy, ale też nazwa ulicy. Nadano jej imię Bronisława Pierackiego, ministra spraw wewnętrznych zamordowanego na Foksal przez nacjonalistów ukraińskich w 1934 r. Po wojnie kamienica Wedla została skazana na zagładę. W jej miejscu zamierzano przebić ulicę Kopernika do Smolnej i dalej do pl. Trzech Krzyży. Wyrok odraczano. W latach 80. przeciwko projektom protestowali m.in. obrońcy zabytków z Zespołu Opiekunów Kulturowego Dziedzictwa Warszawy (ZOK). Ostatecznie ratusz odstąpił od destrukcyjnych planów. Rezultat był jednak taki, że nieremontowany od czasów wojny zabytek zamienił się w ruderę. W końcu lat 90. opustoszała już kamienica stała się noclegownią dla bezdomnych.
[Wikimapia]